ΕΛΙΑ & ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
Ο μύθος του Ποσειδώνα και της Αθηνάς
Τα πολύ παλιά τα χρόνια βασίλευε στην Αθήνα, ένα παράξενο πλάσμα που από τη μέση και πάνω ήταν άνθρωπος και από τη μέση και κάτω ήταν φίδι. Το όνομά του ήταν Κέκροπας και γι’ αυτό η πόλη της Αθήνας λεγόταν τότε Κεκροπία.
Η πόλη της Κεκροπίας ήταν πολύ όμορφη και έφτασε κάποια μέρα που ήθελε και η θεά Αθηνά (η θεά της σοφίας) και ο θεός Ποσειδώνας (ο θεός της θάλασσας) να εξουσιάσουν αυτήν την πόλη και να την πάρουν υπό την προστασία τους.
Ο Κέκροπας ήταν γνωστός για τη δικαιοσύνη του και αποφάσισε οι δύο θεοί να αγωνιστούν ειρηνικά και να κερδίσει την Κεκροπία, όποιος πρόσφερε το πιο χρήσιμο δώρο στους κατοίκους της.
Ανέβηκαν λοιπόν σε ένα βράχο, που υπάρχει ακόμα και σήμερα, στο βράχο της Ακρόπολης και εκεί οι δύο θεοί παρουσίασαν τα δώρα τους. Ο Ποσειδώνας χτύπησε με δύναμη την τρίαινά του στο βράχο και αμέσως πετάχτηκε ένα άλογο και νερό άρχισε να αναβλύζει. Τα έχασαν όλοι! Άλογα για να πολεμάνε και τρεχούμενο νερό από το βράχο, που θα πήγαινε σε όλη την πόλη! Τι μεγάλα δώρα! Σκύβει ο Κέκροπας, δοκιμάζει το νερό, μα ήταν αλμυρό… ήταν θαλασσινό…
Μετά ήρθε η σειρά της θεάς Αθηνάς. Γονατίζει, καρφώνει στο χώμα το κοντάρι της και αμέσως φυτρώνει ένα περήφανο δέντρο, με μακρόστενα πράσινα φύλλα, γεμάτο με μικρούς καρπούς!
«Σας χαρίζω την ελιά», είπε δυνατά η Αθηνά. «Θα τρώτε τον καρπό της και θα βγάζετε και λάδι από αυτόν. Τροφή δυναμωτική απαραίτητη καθημερινά στη διατροφή σας! Και όταν οι ελιές ξεραίνονται ή τις κλαδεύετε μπορείτε να παίρνετε τα ξύλα της και να ζεσταίνεστε. Όλη η πόλη θα γεμίσει με τα ευλογημένα αυτά δέντρα!»
Τότε ο Κέκροπας, οι υπόλοιποι θεοί που παρακολουθούσαν τον αγώνα και οι πολίτες της Κεκροπίας έκριναν πως νικήτρια ήταν η Αθηνά. Δώσανε το όνομά της στην Κεκροπία και την ονόμασαν Αθήνα και γέμισε με ελιές όχι μόνο η πόλη της Αθήνας αλλά και η Ελλάδα ολόκληρη.
Και μπορεί να μην έχει κάθε σπίτι αυλή, για να φυτέψει ελαιόδεντρα ή και να έχει αυλή ενδεχομένως να μην έχει ελιές φυτεμένες σ΄ αυτήν, μα δεν υπάρχει σπίτι χωρίς λαδάκι για το φαγητό και τη σαλάτα!
