ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


"Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό!"

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Βαγγέλης Ηλιόπουλος

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Λήδα βαρβαρούση

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Παπαδόπουλος, Δεκέμβριος 2013

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ο Τριγωνοψαρούλης μαζί με τα άλλα ψαράκια και τον αχινό παίζουνε ευτυχισμένα στο βυθό ψαρόσφαιρο. Το ψαρόσφαιρο είναι το ποδόσφαιρο των ψαριών. Τους το έμαθε ο αχινός με σκοπό να βάλει όμως, μέσω αυτού σε εφαρμογή ένα σχέδιο, που θα σπείρει τη διχόνοια ανάμεσα στα πλάσματα του θαλασσινού νερού. 

Το σχέδιο του αχινού είναι να διώξει από το ψαρόσφαιρο, όσα ψάρια "δεν παίζουν καλά". Και ποια είναι αυτά; Είναι τα ψάρια που "δεν είναι σωστά", στο σχήμα, στο χρώμα.... Έτσι πείθει τον τριγωνοψαρούλη και διώχνει αρχικά το Μέγα Καρχαρία και τους όμοιούς του. Καθώς έφευγε ο Μέγας Καρχαρίας του έδωσε ένα κοχύλι που έγραφε: "Σήμερα διώχνει εμένα, αύριο θα βρει ένα λόγο να διώξει εσένα!".

Στη συνέχεια πείθει τον Τριγωνοψαρούλη να διώξει τον Αστερία και όσους έχουν πλοκάμια, πόδια, δαγκάνες και παράξενα άκρα, γιατί... δεν άφηναν το ψαρόσφαιρο να αναπτυχθεί σωστά στο βυθό. Ο Αστερίας καθώς έφευγε του είπε: "Σήμερα διώχνει εμένα, αύριο θα βρει ένα λόγο να διώξει εσένα!".

Το τελικό σχέδιο του αχινού ήταν να πείσει όλους, πως μόνο τα ψάρια με το "σωστό" ψαρίσιο σχήμα και το "σωστό" ψαρίσιο χρώμα είναι ανώτερα και μπορούν να παίξουν ποδόσφαιρο. Έτσι έφτασε η ώρα που έπρεπε να φύγει και ο Τριγωνοψαρούλης γιατί είναι τριγωνικός και κίτρινος, άρα δεν είναι ένα "σωστό" ψαράκι!

Και τότε ο Τριγωνοψαρούλης αναλαμβάνει δράση και οργανώνει ένα μεγάλο τελικό ψαροσφαίρου, για να ακυρώσει τα σχέδια του αχινού. Οργανώνει ένα τελικό ψαροσφαίρου ενάντια στις διακρίσεις και το ρατσισμό. Η μια ομάδα είναι του αχινού με όσα "σωστά" ψάρια είχαν απομείνει στο βυθό και η άλλη ομάδα ήταν του Τριγωνοψαρούλη με το Μεγάλο Καρχαρία, τον Αστερία και τα υπόλοιπα θαλασσινά πλάσματα που είχαν διωχθεί.

Τα συνθήματα που ακούγονται στον αγωνιστικό χώρο: "... Δε θέλω διακρίσεις, για ρατσισμό μη μου μιλήσεις... Στην ισότητα πιστεύω, για ψαρο-δικαιώματα παλεύω..."

Ο αγώνας απολαυστικός και το αποτέλεσμα κρίνεται στο τελευταίο λεπτό! Νικήτρια η ομάδα του Τριγωνοψαρούλη!

Και το στάδιο θα ονομαστεί: "Στάδιο ίσων δικαιωμάτων στο παιχνίδι, στην παρέα και στη ζωή"...

 


"ΕΛΜΕΡ, ο παρδαλός ελέφαντας"

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: David Mckee (Ντέιβιντ Μακ κι)

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Πατάκης

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Σε μια αγέλη ελεφάντων όλο είναι διαφορετικοί. Άλλος είναι νέος και άλλος γέρος. Άλλος είναι γεροδεμένος και άλλος αδύνατος. Άλλος πιο ψηλός και άλλος πιο χοντρός. Όλοι διαφορετικοί, χαρούμενοι και το ίδιο χρώμα! Εκτός από έναν...τον Έλμερ! Ο Έλμερ είναι διαφορετικός, είναι πολύχρωμος! Ο Έλμερ έκανε τους άλλους χαρούμενους. Δημιουργούσε αστείες καταστάσεις, παιχνίδια και χαρές. Ένα βράδυ όμως σκεφτόταν ότι βαρέθηκε να είναι διαφορετικός. Έτσι βρήκε ένα θάμνο με γκρι βατόμουρα, βάφτηκε και απέκτησε ελεφαντένιο χρώμα! Κανείς δεν τον αναγνώρισε όταν επέστρεψε πίσω στο κοπάδι. Ήταν ίδιος με τους άλλους! Όμως...κάτι ήταν διαφορετικό... Ήταν όλοι ήσυχοι και ο Έλμερ ήθελε να γελάσει! Βλέπετε η διαφορετικότητα του Έλμερ δεν ήταν το χρώμα του αλλά η προσωπικότητά του. Ήταν αυτός που χάριζε απλόχερα στους άλλους το γέλιο! Χρώμα, ύψος, βάρος...η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι τόσο σημαντική, όσο οι προθέσεις και η προσφορά του κάθε ελέφαντα, του κάθε ανθρώπου. Ο Έλμερ άρχισε να κάνει αστεία, να ξεσηκώνει τους άλλους και όλοι τον αναγνώρισαν και ξεκαρδίστηκαν στα γέλια. Καθώς γελούσαν ξέσπασε βροχή και ο Έλμερ ξεπλύθηκε. Από τότε μια φορά το χρόνο όλοι οι ελέφαντες βαφόντουσαν πολύχρωμοι και ο Έλμερ γκρι!

ΑΠΟ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΤΕ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ!!!

Μιλήστε με τα παιδιά για τη διαφορετικότητα και το φόβο της απόρριψης. Μέσα από τον Έλμερ στοχεύουμε να κατανοήσουν ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε να κρατήσουμε τη διαφορετικότητά μας, τη μοναδικότητά μας... Όταν οι μοναδικότητες ενώνονται, κερδίζει το σύνολο, κερδίζει η ομάδα!

Και είναι πολύ σημαντικό ότι ο Έλμερ είναι αποδεκτός στο σύνολο, για αυτό που πραγματικά είναι... Δε χρειάστηκε να αλλάξει τίποτε στον εαυτό του για να γίνει αρεστός, δε χρειάστηκε να κάνει κανένα κατόρθωμα για να τον προσέξουν & να τον αγαπήσουν τα άλλα ελεφαντάκια! Το "διαφορετικό" εντάσσεται στην ομάδα με φυσικό, απλό & όμορφο τρόπο, χωρίς προβλήματα και εντάσεις!

 

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ LINKS ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΜΕΡ!

Παραμυθητής, Παιδική & Νεανική Λογοτεχνία

Φτιάξτε τον Έλμερ με ένα πλαστικό μπουκάλι απορρυπαντικού.

Μικροί καλλιτέχνες εν δράσει

Μοναδικές δημιουργίες από τους μικρούς καλλιτέχνες εν δράσει, μοναδικοί παρδαλοί ελέφαντες!

Η Μικρή Ελένη κάθεται και ...λέει

Η Ελένη κλείνει την ανάρτησή της για τη διαφορετικότητα στον κόσμο με μια κατασκευή τρισδιάστατου Έλμερ.

Διπλός ελέφαντας για δημιουργία κάρτας

Εκτυπώστε τον σε σκληρό χαρτονάκι Α4, ζωγραφίστε τον , κόψτε τον & έτοιμος!

Σκίτσο του Έλμερ

Ασπρόμαυρο σκίτσο του θρυλικού ελέφαντα, για να δημιουργήσουν τα παιδιά τους δικούς τους μοναδικούς Έλμερ!

 


ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΧΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ & ΕΣΕΙΣ!


"Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους"

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Νικόλας Ανδρικόπουλος

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Καλέντης, Διεθνής Αμνηστία 2006

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Μια φορά κι ένα καιρό ζούσε σε μια χώρα που την έλεγαν Ασπρική και τους κατοίκους της Ασπρικανούς ένας καλός και φιλήσυχος ανθρωπάκος που ήταν κόκκινος και τον έλεγαν Πορφύριο Ξεχωριστό. Ξαφνικά άρχισαν να τον αντιμετωπίζουν όλοι εχθρικά και έτσι αναγκάστηκε να φύγει, εγκαταλείποντας τη χώρα του. Το ένα πρόβλημα όμως διαδεχόταν το άλλο. Μετά από μεγάλη περιπέτεια, βρέθηκε στο Κοκκινιστάν, μια χώρα όπου όλοι ήταν κόκκινοι σαν κι αυτόν. Κι εκεί όμως αντιμετώπισε εχθρότητα, όχι γιατί ήταν διαφορετικός αφού ήταν κι αυτός κόκκινος αλλά γιατί ήταν ξένος.

Το βιβλίο περιγράφει, με την βοήθεια ζωηρόχρωμης εικονογράφησης, τις περιπέτειες ενός πρόσφυγα στο μεγάλο ταξίδι του σε αναζήτηση αποδοχής και μιας καλύτερης ζωής. Όπως σε αρκετά βιβλία τέτοιας θεματολογίας, η λύτρωση έρχεται όταν ο ήρωας κάνει κάτι ιδιαίτερα ηρωικό και τότε επιτέλους αποδέχονται όλοι τη διαφορετικότητα του...

Τα παιδιά το λατρεύουν, η εικονογράφηση είναι υπέροχη, τα ονόματα ευρυματικά! Το αποδίδουν άψογα στις ζωγραφιές τους μετά την αφήγηση της ιστορίας καθώς ζωγραφίζουν πανέμορφα πολύχρωμα ανθρωπάκια!!!

 

"Το λουλούδι που λεγόταν Αρλεκίνος"

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Βιβή Ματσούκα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Πορτοκάλι

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ έναν κάμπο μακρινό φύτρωσε ένα παράξενο λουλούδι. Πολύχρωμο, διαφορετικό, μοναδικό. Τα άλλα λουλούδια το έβγαλαν Αρλεκίνο γιατί θύμιζε καρναβάλι. Ο Αρλεκίνος ήταν ολομόναχος. Κανείς δεν τον ήθελε για φίλο. Και μόνο τα αστεράκια του ουρανού ήταν παρηγοριά στη θλίψη του. Όμως τα πράγματα δεν έμειναν έτσι για πολύ...

(Πρώτο βραβείο Διαγωνισμού της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών 2001)

Πολύ πολύ όμορφη ιστορία, πανέμορφη εικονογράφιση. Επειδή το θέμα της διαπολιτιστικής εκπαίδευσης και των φυλών αναπτύσσεται στο νηπιαγωγείο συνήθως την περίοδο των αποκριών λόγω των μεταμφιέσεων μπορείτε να εντάξετε εύκολα την ιστορία αυτή στο κλίμα των συγκεκριμένων ημερών, αφού το παράξενο λουλούδι λεγόταν Αρλεκίνος και θύμιζε καρναβάλι!


"Το Κάτι Άλλο"

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Kathryn Cave (Κάθρην Κέηβ)

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Chris Riddell (Κρις Ρίντελ)

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Πατάκης

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Μια ιστορία που αποβλέπει στην αποδοχή της διαφορετικότητας! Το "Κάτι Άλλο" είναι ένα περίεργο, τριχωτό πλασματάκι, που ζει μοναχικά πάνω σε ένα λόφο. Κανείς δεν παίζει μαζί του, κανείς δεν του κάνει παρέα... Κανείς δεν το θέλει, ακριβώς επειδή δεν μοιάζει με τους υπόλοιπους!  "Δεν είσαι σαν και εμάς, είσαι κάτι άλλο", του έλεγαν όλοι. Προσπαθούσε να τους μοιάσει στη συμπεριφορά και στην εμφάνιση, αλλά μάταια... Μια μέρα δέχεται μια ξαφνική επίσκεψη από ένα άλλο διαφορετικό και παράξενο πλασματάκι, το "Κατιτί". Μόλις είδε το "Κάτι Άλλο" το "Κατιτί" στην πόρτα του, αντί να το καλοδεχτεί και να το καλοσωρίσει, το κοίταξε καχύποπτα και λέγοντάς του προσβλητικά ότι μάλλον χτύπησε λάθος πόρτα σπιτιού, το έδιωξε. "Μα είμαι σαν και εσένα. Είσαι κάτι άλλο. Και εγώ το ίδιο είμαι!" του είπε το "Κάτιτι". Καθώς όμως το είδε να απομακρύνεται και να φέυγει από το σπίτι του λυπημένο, θυμήθηκε τον εαυτό του πως ένοιωθε όταν όλοι το έδιωχναν. Έτρεξε κοντά του και του είπε "Δεν είσαι σαν και εμένα, αλλά δε με νοιάζει καθόλου". Το "Κάτι Άλλο" και το "Κατιτί" έγιναν αχώριστοι φίλοι και όταν ένα τρίτο παράξενο πλασματάκι τους χτύπησε την πόρτα, το καλοδέχτηκαν στην παρέα τους χωρίς να σκεφτούν ότι είναι διαφορετικό από αυτούς. Όλοι είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας, αλλά αυτό δεν πρέπει να στέκεται εμπόδιο στις σχέσεις μας με τους άλλους...

 

Απόσπασμα από δημοσίευση άρθρου ("Βιβλία για μικρά παιδιά σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία") της Αγγελικής Γιαννικοπούλου (Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου, Τμήμα Νηπιαγωγών)

   "...Παρόμοια, ένας άλλος ήρωας που ακόμη και το όνομά του μαρτυρά τη διαφορετικότητά του, το Κάτι Άλλο, παρόλο που κάνει ό,τι μπορεί για να μοιάσει στους άλλους, αποτυγχάνει και διώκεται αλύπητα, βρίσκοντας τη συντροφιά και τη δικαίωση μόνο μέσα από τη φιλία του Κατιτί και ενός άλλου πλάσματος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το Κάτι Άλλο, αν και έχει βιώσει τη μοναξιά και τον κοινωνικό αποκλεισμό, δε διστάζει να αναπαραγάγει τη συμπεριφορά που δέχθηκε το ίδιο στο άτυχο πλασματάκι που του χτύπησε την πόρτα. Η δικαίωση και η ευτυχία έρχεται όταν το Κάτι Άλλο συνειδητοποιεί ότι «Ήταν διαφορετικοί, αλλά τα πήγαιναν μια χαρά», και παρόλο που δεν εντάχθηκαν ποτέ στην κυρίαρχη κοινωνική ομάδα των ζώων, η προσθήκη ενός παιδιού στην παρέα τους λειτούργησε λυτρωτικά δικαιώνοντας όλους τους διαφορετικούς..."

Αν ενδιαφέρεστε για ολόκληρο το άρθρο κατεβάστε από ΕΔΩ.


ΟΙ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΕΚΠ/ΣΗ